EYVAHLAR OLSUN


     Bundan yaklaşık iki sene önce kalktım kendime macbook aldım. Güya artık bloga ağırlık verecek, bloğumun Adsense bağlantısı şerefine bol 'içerikli' kutlamalar yapacaktım. Aşağı yukarı aynı zamanlarda tuttum Portakal Çiçeği Festivali'nde çaldırdığım kameramın yerine muadili bir kamera aldım. Hayatımdan kesitleri de youtube'da paylaşmaya karar vermiştim. Çünkü neden olmasındı. Olmadı. Her bilgisayarın başına oturduğumda; her montajda, her yazımda bir olay patladı ve bunların hiçbirini yapamadım. Neyse ki bu ay başında daha doğrusu tam olarak 31 Ocak 2019'da montajı biteli aylar olan vlogumu youtube'a yükleyebildim. Tamam dedim şimdi bir de yazı patlatırım; hayatımda aldığım kararları sonunda uygulamaya koyduğumla alakalı ilham veren bir yazı. Olmadı. Yazımı Mersin İzmir arası otobüs yolculuğumda yazacağım diye planlamıştım. Şöyle ki otobüse binmeden önce bir kadın gelip zor durumda olduğunu, minik kızı ile seyahat edeceğini ve prize çok ihtiyacı olduğunu söyledi. Eh tamam dedim ben de ve prizi olmayan yeni yerime oturdum. Yazımı yazamadım. Neyse yahu dedim pazar günü Bodrum turnesi dönüşü İzmir'de pufidik pijamalarımla yatağımda yazarım yazımı. Turnede sahneden düştüm. Bence olaylar bütünü yeterince komik. Espriler ile süslemeye gerek yok. Neyse yahu dedim yine; bacağım incindi ölmedim ya, yazarım ben bu yazıyı! Tam oturdum bir satır yazıyorum tuvaletim geldi. Diğer satırı bitirmeden tekrar. Tekrar tekrar tekrar. İdrar yolları enfeksiyonu... Acilde sabahladım sizin anlayacağınız. Yine yazamadım.  Nihayet bu cumartesi gecesi aldım elime bilgisayarımı dedim ki yazıyorum! Takriben saat gece bir civarı; papatya çayımdan kocaman bir yudum aldım, içime dolu dolu bir nefes çektim ve ellerimi klavyeye attım derken:
-DIIIIN
Yakın arkadaşlarımdan biri mesaj atmış:
-Evde misin?.
-Evdeyim... Yine olmadı sizin anlayacağınız. Şimdi ise aldım bilgisayarımı kaçtım. Starbucksa geldim. Telefonum kapalı. Dün sabah, bozuk olan sifonumun bana 800tl su faturası kitlediğini öğrendim. Akli dengemi korumakta zorlanıyorum ama olsun yazıyorum öyleyse varım.
     Hayat hep beklenmedikleri sunacak karşıma biliyorum. Bitmez dediklerim bitecek, olmaz yahu dediklerim olacak. Bir sabah aniden İzmir'e taşınma kararı alacağım misal. Adana'ya aniden temelli veda edecek Mersin'i, çocukluğumu, ailemi de geride bırakıp, bir çocuk tiyatsorunda çalışmaya başlayacağım. Ha bir de hep olmak istediğim bir sınıfta oyunculuk dersleri alırken bulacağım kendimi. Büyümekten, mesleğimi yapmaktan kaçarken bir su faturası yüzünden cv hazırlayacağım. Tüm bunlar olurken kendime verdiğim sözleri tutacak; benden, sizden, siyasetten, kitaplardan, filmlerden bahsedeceğim burada.


Sevgilerimle.



Yorumlar

  1. Maalesef bazen hayat istediğimiz gibi gitmiyor. Umarım daha çok yazı yazarsın :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kim Bu Kerem Yahu?

Savaş Satış

Kerem Özdoğan Konulu Teşekkür